ماهیت شوک آنافیلاکسی، اقدامات فوری
برای بسیاری از والدین، مشاهده اولین تب و تشنج در کودکان یک کابوس واقعی است. حرکات غیرارادی بدن، از دست دادن هوشیاری و تغییر رنگ پوست کودک میتواند صحنهای وحشتناک ایجاد کند. اما واقعیت این است که در اغلب موارد این نوع تشنجها خطرناک نیستند و به صورت موقت رخ میدهند. مغز کودکان به دلیل رشد ناقص سیستم عصبی، نسبت به تغییرات سریع دمای بدن حساستر است و همین باعث بروز حملات ناگهانی میشود. درک این موضوع میتواند بخشی از اضطراب والدین را کاهش دهد و زمینهای برای مدیریت بهتر فراهم کند.
هنگامی که دمای بدن به سرعت بالا میرود، تعادل الکتریکی نورونهای مغزی برهم میخورد. مغز کودک در سنین پایین هنوز به بلوغ کامل نرسیده و شبکه عصبی آن در برابر تحریکات حرارتی واکنش شدیدتری نشان میدهد. به همین دلیل، حتی تبهای خفیف هم میتوانند باعث بروز تشنج شوند. نکته قابل توجه این است که شدت تب همیشه معیار خطر نیست؛ بعضی کودکان با تب ۳۸ درجه دچار تشنج میشوند در حالی که دیگران با تبهای بالاتر هیچ واکنشی ندارند.
بیشتر موارد تب و تشنج در کودکان ناشی از عفونتهای سادهای مانند سرماخوردگی، آنفلوآنزا یا عفونت گوش میانی است. با این حال، در برخی کودکان ممکن است عفونتهای جدیتری مانند مننژیت یا عفونت ادراری علت اصلی باشند. گاهی تب پس از واکسیناسیون نیز زمینهساز تشنج میشود. علاوه بر این عوامل، اختلالات متابولیک مانند کاهش سدیم یا کلسیم خون و همچنین زمینه ژنتیکی میتوانند احتمال بروز این حالت را افزایش دهند. بنابراین هر بار که کودک دچار تب و تشنج میشود، باید علاوه بر کنترل فوری علائم، به دنبال کشف علت اصلی آن نیز بود.
علائم تب و تشنج در کودکان معمولاً با حرکات غیرارادی اندامها و لرزشهای شدید آغاز میشود. کودک ممکن است هوشیاری خود را از دست بدهد، صورت او کبود یا رنگپریده شود و حتی دچار بیاختیاری ادرار گردد. در بعضی موارد گاز گرفتن زبان نیز اتفاق میافتد. این حالتها معمولاً کوتاهمدت بوده و پس از چند دقیقه پایان مییابند، اما کودک پس از حمله ممکن است خوابآلود، گیج یا خسته به نظر برسد. تشخیص این نشانهها کمک میکند تا والدین بین تب و تشنج در کودکان و دیگر انواع تشنج تفاوت قائل شوند و اقدامات مناسب انجام دهند.
پزشکان تب و تشنج در کودکان را به دو دسته ساده و پیچیده تقسیم میکنند. نوع ساده معمولاً کمتر از ۱۵ دقیقه طول میکشد و در طول ۲۴ ساعت تکرار نمیشود. این نوع تشنج در بیشتر مواقع خوشخیم است و عارضهای طولانیمدت به جا نمیگذارد. اما نوع پیچیده میتواند بیش از ۱۵ دقیقه طول بکشد یا چند بار در یک روز تکرار شود. در چنین شرایطی احتمال وجود بیماریهای جدیتر مطرح میشود و نیاز به بررسی فوری در بیمارستان وجود دارد.
هنگام بروز تب و تشنج در کودکان، مهمترین اقدام والدین حفظ آرامش است. باید کودک را در محیطی امن خواباند تا از برخورد سر یا اندامها با اجسام سخت جلوگیری شود. خواباندن کودک به پهلو باعث میشود راه هوایی باز بماند و در صورت استفراغ دچار خفگی نشود. برخلاف باور غلط، نباید هیچ شیئی در دهان کودک گذاشته شود. همچنین ثبت مدت زمان حمله اهمیت دارد، زیرا پزشک بر اساس آن تصمیمگیری درمانی میکند. اگر تشنج بیش از پنج دقیقه ادامه یافت یا همراه با مشکلات تنفسی بود، تماس فوری با اورژانس و انتقال کودک به مراکز درمانی ضروری خواهد بود.
برای کاهش تب، داروهایی مانند استامینوفن و ایبوپروفن بیشترین کاربرد را دارند. استامینوفن معمولاً با دوز ۱۰ تا ۱۵ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن هر ۴ تا ۶ ساعت تجویز میشود. ایبوپروفن نیز در کودکان بالای شش ماه قابل استفاده است و دوز آن حدود ۱۰ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم هر ۶ تا ۸ ساعت است. مصرف این داروها به کاهش دما و کاهش احتمال بروز مجدد تب و تشنج در کودکان کمک میکند. والدین باید دقت کنند که مصرف دارو دقیقاً طبق دستور پزشک باشد، زیرا مصرف بیش از حد میتواند به کبد یا کلیه آسیب برساند.
گاهی تشنج بیش از چند دقیقه طول میکشد یا تکرار میشود. در این مواقع استفاده از داروهای ضد تشنج ضروری است. دیازپام یکی از پرکاربردترین داروها در شرایط اورژانسی است. این دارو میتواند به صورت تزریقی یا شیاف مقعدی تجویز شود. دوز معمول شیاف دیازپام برای کودکان حدود نیم میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است. استفاده صحیح از این دارو میتواند جلوی طولانی شدن حمله را بگیرد و از آسیبهای مغزی جلوگیری کند. البته تجویز و مصرف آن باید زیر نظر پزشک باشد.
پس از پایان حمله، کودک نیاز به استراحت دارد و معمولاً برای مدتی خوابآلود خواهد بود. والدین باید دمای بدن او را کنترل کرده و در صورت نیاز داروی تببر تجویز شده توسط پزشک را مصرف کنند. نوشیدن مایعات کافی و پوشاندن لباس سبک به کاهش دمای بدن کمک میکند. همچنین توصیه میشود والدین علائم کودک را یادداشت کنند تا در مراجعه بعدی به پزشک ارائه دهند. این اطلاعات میتواند در تشخیص علت تب و تشنج در کودکان و انتخاب درمان مناسب بسیار مؤثر باشد.
در بیشتر موارد این نوع تشنجها خوشخیم هستند و اثری بر رشد یا هوش کودک باقی نمیگذارند. اما در صورتی که تشنج طولانی شود، تکرار گردد یا با علائمی مانند سفتی گردن، استفراغ شدید و تغییر سطح هوشیاری همراه باشد، میتواند نشانهای از بیماری جدیتری مثل مننژیت باشد. به همین دلیل والدین نباید هیچگاه تب و تشنج در کودکان را ساده فرض کنند و در اولین فرصت باید کودک را به پزشک یا پرستار متخصص نشان دهند.
هرچند نمیتوان به طور کامل جلوی بروز تب و تشنج در کودکان را گرفت، اما با کنترل دقیق تب میتوان احتمال آن را کاهش داد. استفاده به موقع از داروهای تببر، خنک نگه داشتن محیط، پوشاندن لباس مناسب و نوشاندن مایعات کافی از اقدامات پیشگیرانه مؤثر هستند. در کودکانی که سابقه مکرر دارند، پزشک ممکن است داروهای پیشگیرانه یا حتی بستری کوتاهمدت در بیمارستان را توصیه کند.
اگرچه تب و تشنج در کودکان اغلب خوشخیم است، اما در برخی موارد مراجعه فوری به پزشک الزامی میشود. زمانی که کودک برای اولین بار دچار تب و تشنج میشود، والدین باید بدون تعلل او را به اورژانس منتقل کنند، زیرا تنها پزشک میتواند تشخیص دهد که این حمله ساده بوده یا نشانهای از بیماری جدیتر است. همچنین اگر تشنج بیش از پنج دقیقه طول بکشد، کودک پس از حمله به هوش نیاید، یا علائمی مانند سفتی گردن، استفراغ مکرر، مشکلات تنفسی و لکههای پوستی ظاهر شود، احتمال بیماریهای خطرناکی مثل مننژیت یا عفونت مغزی مطرح میشود. حتی در صورت کوتاه بودن تشنج هم اگر در طول ۲۴ ساعت بیش از یک بار تکرار شود، نیاز به بررسی تخصصی وجود دارد.
پرستاران نقش کلیدی در مدیریت این شرایط دارند. آنها نهتنها در محیط بیمارستان بلکه در خدمات پرستاری در منزل نیز میتوانند راهنمای والدین باشند. آموزش نحوه کنترل تب، پایش دمای بدن، تجویز صحیح داروهای تببر و در صورت لزوم استفاده از داروهای ضد تشنج از وظایف مهم پرستاران است. همچنین پرستار میتواند والدین را با علائم هشدار آشنا کند تا بدانند چه زمانی باید فوراً کودک را به بیمارستان منتقل کنند. خدمات پرستاری در منزل بهویژه در تهران که دسترسی به آمبولانس خصوصی آسانتر شده است، میتواند آرامش خاطر زیادی برای خانوادهها به همراه داشته باشد.
یکی از نگرانیهای والدین این است که تب و تشنج در کودکان ممکن است منجر به صرع یا مشکلات عصبی دائمی شود. تحقیقات نشان داده است که در اکثر کودکان، این نوع تشنجها خوشخیم بوده و هیچ اثری بر رشد ذهنی یا جسمی باقی نمیگذارند. تنها درصد کمی از کودکانی که دچار تب و تشنج پیچیده میشوند ممکن است در آینده مستعد بیماری صرع باشند. بنابراین والدین باید آرامش داشته باشند و بدانند که بروز یک یا چند حمله به معنای ابتلای قطعی به بیماریهای عصبی نیست.
والدینی که یک بار شاهد تب و تشنج در کودکان خود بودهاند، همواره نگران تکرار این وضعیت هستند. بهترین روش پیشگیری، کنترل دقیق تب است. در اولین نشانههای بالا رفتن دمای بدن باید از داروهای تببر استفاده شود. همچنین استفاده از روشهای ساده مانند حمام آب ولرم یا کمپرس خنک روی پیشانی و زیربغل میتواند مؤثر باشد. البته استفاده از آب سرد یا الکل برای پایین آوردن دما توصیه نمیشود، زیرا میتواند برای کودک خطرناک باشد. در کودکانی که سابقه تکرار دارند، پزشک ممکن است دیازپام خوراکی یا شیاف را در زمان تب به صورت پیشگیرانه تجویز کند تا احتمال حمله کاهش یابد.
یکی از چالشهای اصلی در مواجهه با تب و تشنج در کودکان، استرس شدید والدین است. بسیاری از والدین به دلیل ترس و اضطراب نمیتوانند اقدامات لازم را بهموقع انجام دهند. آگاهی از ماهیت این پدیده و آموزش اقدامات اولیه به والدین کمک میکند تا با آرامش بیشتری شرایط را کنترل کنند. شرکت در جلسات آموزشی که توسط مراکز درمانی یا خدمات پرستاری ارائه میشود میتواند نقش مهمی در افزایش آمادگی والدین داشته باشد. همچنین داشتن شماره تماس مراکز اورژانس یا آمبولانس خصوصی تهران باعث میشود در شرایط اضطراری تصمیمگیری سریعتری صورت گیرد.
در شهر بزرگی مثل تهران، دسترسی سریع به خدمات اورژانس اهمیت زیادی دارد. بسیاری از خانوادهها ترجیح میدهند در شرایط اضطراری به جای انتظار طولانی برای آمبولانس دولتی، از خدمات آمبولانس خصوصی استفاده کنند. آمبولانس خصوصی تهران با تجهیزات کامل و پرستاران متخصص میتواند در کوتاهترین زمان در محل حاضر شده و اقدامات اولیه را انجام دهد. انتقال ایمن کودک به بیمارستان، تزریق داروهای لازم و پایش علائم حیاتی از جمله خدماتی است که میتواند جان کودک را نجات دهد. بنابراین آشنایی والدین با خدمات اورژانس خصوصی بخشی از آمادگی آنها برای مدیریت تب و تشنج در کودکان محسوب میشود.
درمان دارویی همواره یکی از موضوعات مهم در بحث تب و تشنج کودکان بوده است. استامینوفن و ایبوپروفن داروهای اصلی برای کنترل تب هستند، اما در شرایط خاص ممکن است پزشک داروهای دیگری مانند آسیکلوویر (برای عفونتهای ویروسی خاص) یا آنتیبیوتیکها را برای درمان عفونتهای باکتریایی تجویز کند. نکته مهم این است که داروها تنها زمانی مؤثر خواهند بود که علت اصلی تب شناسایی و درمان شود. به همین دلیل مراجعه به پزشک پس از هر حمله تشنج ضروری است.
در مواردی که تب و تشنج در کودکان بیش از پنج دقیقه طول بکشد، داروهای ضد تشنج مانند دیازپام و میدازولام وارد عمل میشوند. دیازپام معمولاً به شکل تزریق وریدی یا شیاف مقعدی استفاده میشود. دوز پیشنهادی برای کودکان حدود ۰/۵ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است، اما این مقدار باید دقیقاً تحت نظر پزشک یا پرستار متخصص باشد. میدازولام نیز به صورت داخل وریدی یا بینی (اسپری) کاربرد دارد و در بسیاری از کشورها به عنوان داروی انتخابی برای حملات طولانی استفاده میشود. این داروها با آرام کردن فعالیت الکتریکی غیرطبیعی مغز مانع از آسیبهای جدی میشوند.
کودکانی که سابقه مکرر دارند نیازمند مراقبتهای ویژه در طولانیمدت هستند. والدین باید دماسنج دیجیتال در منزل داشته باشند و در اولین نشانههای تب اقدام کنند. داشتن داروی تببر و شیاف دیازپام در منزل به توصیه پزشک میتواند از شدت اضطراب والدین بکاهد. علاوه بر مراقبتهای دارویی، توجه به رژیم غذایی، خواب کافی و دوری از محیطهای آلوده یا افراد بیمار به کاهش احتمال تب کمک میکند. در برخی موارد پزشک متخصص مغز و اعصاب ممکن است کودک را تحت پایش طولانیمدت قرار دهد تا در صورت وجود علائم غیرطبیعی دیگر اقدام به بررسیهای تکمیلی کند.
تب و تشنج در کودکان گرچه پدیدهای نگرانکننده است، اما در بیشتر موارد بیخطر بوده و اثرات دائمی برجای نمیگذارد. آنچه اهمیت دارد، آگاهی والدین و پرستاران از نحوه برخورد درست با این شرایط است. کنترل بهموقع تب، استفاده صحیح از داروها، مراجعه به پزشک در مواقع ضروری و بهرهگیری از خدمات اورژانس خصوصی، همه و همه میتوانند مسیر مدیریت این وضعیت را هموارتر کنند. والدین باید به یاد داشته باشند که اضطراب بیش از حد نه تنها کمکی به کودک نمیکند، بلکه ممکن است مانع از انجام اقدامات درست شود. پس با آگاهی، آرامش و همراهی متخصصان میتوان تب و تشنج در کودکان را بهخوبی مدیریت کرد.
کمک های اولیه در غرق شدگی کمک های اولیه در غرق شدگی احیا، تکنیک ها و نکات حیاتی آنچه در...
انتقال بیمار کد انتقال بیمار بدحال کد نکات مهم، تجهیزات و پرسنل آنچه در این مقاله میخوانید بیمار کد چیست...
راهکار های کاهش درد راهکار های کاهش درد دارویی و غیردارویی، اقدامات کامل آنچه در این مقاله میخوانید دسته بندی...
تب و تشنج در کودکان تب و تشنج در اطفال و کودکان ماهیت شوک آنافیلاکسی، اقدامات فوری آنچه در این...
شوک آنافیلاکسی شوک آنافیلاکسی چیست و چه باید کرد؟ ماهیت شوک آنافیلاکسی، اقدامات فوری آنچه در این مقاله میخوانید آشنایی...
پانسمان زخم در شرایط اضطراری پانسمان فوری و اصولی زخم روش های پانسمان و کمک های اولیه در زخم آنچه...
انتقال بیمار اعصاب و روان انتقال بیمار اعصاب و روان با آمبولانس روش های انتقال، مدیریت صحنه و کنترل روحیات...
انتقال بیمار ALS بیمار مبتلا به ALS مراقبت ها+ نکات جابه جایی و انتقال آنچه در این مقاله میخوانید درک...
انتقال بیمار تومور مغزی نحوه انتقال بیمار مبتلا به تومور مغزی روش های انتقال، مراقبت ها، نکات حائز اهمیت آنچه...
کمک های اولیه در تصادفات اقدامات حیاتی در تصادفات رانندگی کمک های اولیه، اقدامات گام به گام آنچه در این...